Heracles Almelo hecht veel waarde aan sportiviteit en respect. Iedereen zou moeten kunnen sporten, ongeacht leeftijd, afkomst en lichamelijke mogelijkheden. Sportief zijn en je ook daadwerkelijk sportief gedragen zijn twee dingen. Respect hebben voor elkaar is in deze tijd niet altijd vanzelfsprekend. In deze week van Sportiviteit en Respect aandacht voor verschillende projecten / activiteiten waar Heracles Almelo aan verbonden is. Iedere dag (te beginnen met dinsdag) lichten we één deelnemer van een project uit. Hem / haar vragen we onder andere naar de ervaringen, ontwikkelingen en omgangsvormen. Vandaag in beeld; Mats Knoester
Mats Knoester, centrale verdediger van beroep is in deze reeks een bijzondere. Waar het de andere dagen draait om deelnemers van projecten en activiteiten vragen we Mats juist hoe hij tegen maatschappelijk Heracles Almelo aankijkt. Als jonge speler heeft Mats een duidelijke kijk op de maatschappelijke activiteiten en actuele thema’s.
“Via Mark-Jan Fledderus en mijn zaakwaarnemer kwamen de eerste contacten tot stand. Ik wilde graag naar Almelo en had samen met Heracles Almelo een plan voor ogen.” In Almelo heeft Mats het klaarblijkelijk naar zijn zin. Hij speelde zich vrijwel geruisloos in de basis en is inmiddels een vertrouwd gezicht in het hart van de defensie. “Het gaat inderdaad volgens plan. Het eerste half jaar mikte ik op speelminuten, om me vervolgens de voorbereiding in de zomer te laten gelden in de jacht op een basisplaats.”
Heracles Almelo omschrijft hij als een gemoedelijke club; “Ik heb veel contact met mijn medespelers, maar ook met het kantoorpersoneel. Dat is wel echt anders dan ik gewend was.” De vraag hoe dat gevoelsmatig werkt als je van club veranderd weet Mats treffend te verwoorden; “Hier kreeg ik een bijzonder warm ontvangst. Je krijgt echt gevoel bij de club en dat hou je absoluut.”
“Heracles staat wel dichtbij de mensen, dat vind ik mooi. Hier worden spelers ook vaker ingezet. Dat kan ik wel waarderen, want dat toont de betrokkenheid van de club.” Er zijn tijden geweest dat Mats minder vaak als ‘rolmodel’ werd ingezet. “Twee keer per jaar was ik gewend. Vanuit dat perspectief bekeken is het nu echt veel vaker.”
Ooit begonnen als behendige linksbuiten is zijn vaste positie inmiddels al jaren die van centrale verdediger. “Linksback zou ik eventueel ook kunnen spelen, maar ik voel me nu lekker als centrale verdediger. Als linksbuiten was ik vroeger klein en snel. Vervolgens groeide ik snel en kwam ik achterin terecht.”
‘Beroepsmatig’ traint Mats in principe vrijwel iedere dag. “Ik kan me echt niet voorstellen dat ik ooit ga stoppen met sporten. Gezond door het leven gaan is belangrijk. Nu, maar ook in de verdere toekomst.”
Veel last van onsportief gedrag of een gebrek aan respect ervaart hij niet. “Hier in Almelo speelt dat gelukkig niet zo. Wel is het zo dat voetbalsupporters in hun fanatisme soms dingen roepen. Je krijgt dus echt wel eens wat naar je hoofd geslingerd.” Hierin neemt hij duidelijk stelling; “Mijn medespelers neem ik graag in bescherming als zij niet netjes behandeld worden. Dan zeg ik daar direct wat van.”
“Bij Heracles zijn we een hecht team. We hebben veel spelers die vies werk willen opknappen en minder ‘vedettes’. Voor elkaar en met elkaar. Zo kom je in mijn optiek ook het verst.”